येकदा गेलेला येणे नाही
त्याचा विचार करो नये काही
उरलेले आयुष्य करावे सुप्रवाही
आपुलेच आपण ॥१॥

गेलेल्यात जीव गुंतऊ नये
उरलेल्यांवर जीव सोडो नये
शरीरास क्लेश देओ नये
जाणावे हे परी ॥२॥


सत्य पचवणे सोपे नाही
ते मनाला अति कष्ट देई
तरीही प्रयत्न दोडो नाई
पूर्वक निर्धारे ॥३॥


शांत बसोनी करावा विचार
घालावा मनाला आवर
सवंगडी घालती मायेची पाखरं
नित्य नेहमी ॥४॥


आपुले मन करी विचार अति
त्यात वेळ घालवावा किती
अशाने होइल आयुष्याची माती
जाणिव असो द्यावी ॥५॥


अशा संयमी आचारविचाराने
नित्यनियमीत दिनचर्येने
वेळ सत्कारणी लावल्याने
होइल जीवन सुखी ॥६॥

पचनी कार्याचा निर्धार करावा
भक्तीमार्गाचा आधार घ्यावा
जपजाप्यात जीव रमवावा
सुखी जीवनासाठी ॥७॥

घावा आप्तांचा आधार
सखेसोबती सल्लागर
होइल आनंदी जीवन साकार
अमृतापरी ॥८॥

आयुष्य हे परमेश्वरी देणं
करो नये त्याची हेळसांड
सोडू नये नित्या कर्मकांड
दैनंदिन व्यवहारे ॥९॥

आपणास ज्याची आवड असे
मनचित्त त्यत गुंततसे
त्याचा ध्यास लागतसे
निसर्ग नियम हा ॥१०॥

ते अध्यात्मचिंतन असेल
किंवा निसर्ग भ्रमंती असेल
ज्ञानार्जनाचा संकल्प असेल
नेटका करावा ॥११॥

गेलेल्याची स्मृती बाळगावी
आनंदीवृत्ती जतन करावी
कार्यशैली स्वभावे आचरावी
योग्य शिकवणीची ॥१२॥

स्मृती ही फक्त स्मृती असावी
ती आचरणांची स्मृती असावी
बुद्धीचा पगडा घेणारी नसावी
आनंदी वृत्ती ती ॥१३॥

करावे आपुले जीवन आदर्शवत
धरावे समाजसेवेशे व्रत
असावी सेवावृत्ती सर्वांप्रत
हेची राहणीमान ॥१४॥

असतील भवती बघे जन
सल्ले देतील सर्व जन
त्यात अधिक सोयरे जन
हीच जग रहाटी ॥१५॥

ही सर्व मंडळी जमतील
निरूपयोगी सल्ले देतील
वेल येता पळोनी जातील
ध्यानी धरावे ॥१६॥

नीर क्षीर विवेक ठेवावा
सखेसोबत्यांचा विश्वास करावा
कार्याचरण वृत्तीचा निर्धार करावा
सुसह्य जीवनासाठी ॥१७॥

परी सल्ल सन्मार्गाचा
सत्कर्म आचरण्याचा
कोणाकडूनही आला परी
स्विकारावा निश्चिंते ॥१८॥

असे सल्ले असती निर्मळ
शांत तळ्याचे स्फटिक जळ
त्यात सहजी वाहे मळ
दु:खी मनाचा ॥१९॥

त्यात दुष्वृत्ती वाहतील
चित्त स्वच्छ होइल
मनाची बोच जाइल
निष्क्रियतेची ॥२०॥

॥ॐ तत्सत॥
॥जय श्रीराम॥
॥जय जय रघुवीर समर्थ॥