पाऊस

उजळ काजळ मेघ दाटले जलधींचे संमेलन भरले

बघता बघता नभ झाकोळले सवितेला ते झाकून गेले १

अवघ्या समस्त रवीकिरणांशी जलधींचे जणू युद्ध जुंपले

जलबिंदूंनी मेघ लगडले गर्जत गर्जत बरसू लागले २

मेघ घेऊनी आला वारा त्या थेंबांच्या होती धारा

गारा वारा आणि पर्जन्यधारा करिती वसुंधरेवर मारा ३

पाऊस आला झरझर आला जमिन झाडे भिजवून गेला

धुंद मृदगंघ पसरला सारा परिसर कुंद झाला ४

सोसाट्याचा वारा आला मेघ घेऊनी धूम पळाला

पळता पळता त्याने केला रवीकिरणांचा मार्ग मोकळा ५

नभचर किरणे घेऊनी आला तरूशिखरावर उधळीत आला

त्यांनी सारा आसमंत पांघरला अवघ्या सृष्टीचा स्वर्ग जाहला ६

सायंकिरणे वने पखरती पल्लवी सुवर्णकणही बहरती

मधूनच जलसर झरझर येती क्षणभर त्या जरतारी दिसती ७

हलक्या सुवर्णधारा झरती अवघा परीसर प्रसन्न करती

लता पल्लवे बेभान होती अवघी सृष्टी बहरून येती ८

चिंब भिजली सारी धरा वनराई प्रसन्न झाली जरा

या इथे आनंदे फिरूया जरा निसर्गानंद लुटूया खरा ९



श्रीराम पेंडसे